Wednesday, February 01, 2006

காலகால மிச்சம்



அங்கு ஒலித்த மொழி
அவனது அல்ல அவளதுமல்ல

முன் பின் முரனென சாத்தியமானதொரு
வாசிப்பின் அனுபவங்களைச் சுமந்து
கடந்தது காலம்

ஒரு மெல்லிய வெளிச்சம் இறந்து கொண்டும்
பிறந்து கொண்டும் இருந்தது

அந்த சாப்பாட்டு மேசையின்
விளிம்போரம் கிடக்கிறது
அவள் மீதம் வைத்த உணவின் காலகால மிச்சம்

கனடாவின் பனிபடர்ந்த மலையினிடை
வெள்ளைக்காரனின் கைபிடித்து நடக்கும் அந்த
சீனப்பெண்ணும் ஓர்நாள் கண்டுவிடக்கூடும்
ஒரு பனிமூடிய மேசையின் விளிம்போரம்
கடந்தகால உணவின் தமிழ் மிச்சம்.

2 comments:

அனுசுயா said...

அனுபவிக்க வேண்டிய கவிதை

பாலு மணிமாறன் said...

Nandri Anusuya....