ஒளி அவளாகிச் சிதறுகிறது
அவளை
எடுத்து எடுத்து
எல்லோரும் தம்மை
ஒளியூட்டிக் கொண்டார்கள்
ஒலி அவளாகிச் சிதறுகிறது
அவளை
எடுத்து எடுத்து
எல்லோரும் தம்மை
இசையாக்கிக் கொண்டார்கள்
காற்று அவளாகி வீசுகிறது
அவளை
இழுத்து இழுத்து
எல்லோரும் தம்மை
உயிரூட்டிக் கொண்டார்கள்
மழை அவளாகிப் பொழிகிறது
அவளில்
நனைந்து நனைந்து
எல்லோரும் தம்மை
முகம் பார்த்துக் கொண்டார்கள்
இறுதியாய் ஒர்
மழையற்ற நாளில்
காற்றற்ற வீதியில்
ஒலியற்ற திசையில்
அவளை வாயில் கவ்வியபடி
இருள் நடந்து போனதாய்
பார்த்தவர்கள் சொன்னார்கள்!
அவளை
எடுத்து எடுத்து
எல்லோரும் தம்மை
ஒளியூட்டிக் கொண்டார்கள்
ஒலி அவளாகிச் சிதறுகிறது
அவளை
எடுத்து எடுத்து
எல்லோரும் தம்மை
இசையாக்கிக் கொண்டார்கள்
காற்று அவளாகி வீசுகிறது
அவளை
இழுத்து இழுத்து
எல்லோரும் தம்மை
உயிரூட்டிக் கொண்டார்கள்
மழை அவளாகிப் பொழிகிறது
அவளில்
நனைந்து நனைந்து
எல்லோரும் தம்மை
முகம் பார்த்துக் கொண்டார்கள்
இறுதியாய் ஒர்
மழையற்ற நாளில்
காற்றற்ற வீதியில்
ஒலியற்ற திசையில்
அவளை வாயில் கவ்வியபடி
இருள் நடந்து போனதாய்
பார்த்தவர்கள் சொன்னார்கள்!
8 comments:
கவிதை , நான் பயந்தபடியே புரிந்து கொள்ளப்பட்டிருப்பதில் மிக சந்தோஷங்க செல்வநாயகி...நன்றி!
நல்ல கவிதை.
-ஞானசேகர்
Nandri Sekar
மீண்டும் மீண்டும் படித்தேன்... வார்த்தைகளுக்கும் வலித்திருக்கும் அவள் வாழ்க்கையைக் கவிதையாய் சுமக்க... இது கவிஞரே உமக்கு வெற்றி...
Nice Comment ... Nandri Dev
ஒளியானவள்
இசையானவள்
காற்றானவள்
மழையானவள்
யாதுமானவள் !
நுட்பமாக பின்னிய ஆடை வரிகளால் அழகாகிறாள் !
Nandr Naveen
நல்ல கவிதை ஒன்றை படித்த உணார்வு மேலிடுகிறது. நன்றி!
Post a Comment